সুৰাত মগন ভয়াল ৰাতি
মৌন কোলাহল,
মই যেন এক ৰʼদৰ বিলাপ
শব্দৰ সমদল।
চন্দ্ৰ তৰাক থাপ মাৰি আনি
থেকেচি পেলাবৰ হʼল,
সূৰ্যমুখীয়ে সজাব কাহানি
বেথাৰ সমাধি তল।
নিয়ম পিয়াসী সন্তানবোৰে
নিয়ম নমনা হʼল
মাতৃৰ চকু ঘন কুৱঁলীৰ গহ্বৰ হৈ গʼল।
শগুণে সদায় সভাকে পাতে
ভাষণ পৰি ৰʼল,
দিনবোৰ আমাৰ মৃত হৰিণৰ
বেঁকা শিং যেন হʼল।
মই যেন এক ৰʼদৰ বিলাপ
শব্দৰ সমদল।।